εφεδριώ

ἐφεδριῶ, -άω (ΑΜ) [εφέδρα]

(αντί εφεδρήσσω*)

βάζω κάποιον να καθίσει («γέροντα ἐλάζετο χειρός, καὶ μιν ἐφεδριάασκεν», Τζέτζ)

αρχ.

κάθομαι κοντά σε κάποιον, παρακάθημαι.